Za nienależnie pobrane świadczenia rodzinne i świadczenie wychowawcze uważa się:
- świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie, zawieszenie prawa do świadczeń lub zmniejszenie wysokości przysługujących świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca te świadczenia była pouczona o braku prawa do ich pobierania;
- świadczenia wypłacone w związku z zastosowaniem przepisów o utracie i uzyskaniu dochodu, po ustaleniu, że wystąpiły okoliczności określone w ww. ustawach;
- świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą te świadczenia;
- świadczenia wypłacone za okres od dnia, w którym osoba stała się uprawniona do świadczeń w innym państwie w związku ze stosowaniem przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, do dnia wydania decyzji o uchyleniu decyzji przyznającej świadczenia;
- świadczenia przyznane na podstawie decyzji, dla której następnie stwierdzono nieważność z powodu jej wydania bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, albo świadczenie przyznane na podstawie decyzji, która została następnie uchylona w wyniku wznowienia postępowania i osobie odmówiono prawa do świadczenia;
- świadczenia wypłacone osobie innej niż osoba, która została wskazana w decyzji przyznającej świadczenia rodzinne, z przyczyn niezależnych od organu, który wydał tę decyzję.
Podstawa prawna:
- art. 30 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych,
- art. 25 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Autor:
Data utworzenia: 09.03.2018
Osoba publikująca: Barbara Pietrzyk
Data publikacji: 09.03.2018 - 09:50
Ostatnia aktualizacja: Barbara Pietrzyk
Data aktualizacji: 03.12.2018 - 11:51