Ośrodki Wsparcia dla Osób z Zaburzeniami Psychicznymi
Prowadzenie i rozwój infrastruktury ośrodków wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 5 ustawy o pomocy społecznej, należy do zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez gminę, lub na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 – przez powiat.
Zgodnie z art. 51a ust. 1 ustawy o pomocy społecznej ośrodkami wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi są: środowiskowy dom samopomocy lub klub samopomocy dla osób z zaburzeniami psychicznymi, które w wyniku upośledzenia niektórych funkcji organizmu lub zdolności adaptacyjnych wymagają pomocy do życia w środowisku rodzinnym i społecznym, w szczególności w celu zwiększania zaradności i samodzielności życiowej, a także ich integracji społecznej.
Środowiskowe domy samopomocy mogą być także tworzone przez podmioty takie jak: stowarzyszenia, fundacje, samorządy zawodowe, kościoły i inne związki wyznaniowe oraz grupy samopomocy pacjentów i ich rodzin, a także inne osoby fizyczne i prawne.
Środowiskowe domy samopomocy przeznaczone są dla osób z zaburzeniami psychicznymi w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego czyli:
- chorych psychicznie (wykazujących zaburzenia psychotyczne),
- upośledzonych umysłowo,
- wykazujących inne zakłócenia czynności psychicznych, które zgodnie ze stanem wiedzy medycznej zaliczane są do zaburzeń psychicznych, a osoby te wymagają świadczeń zdrowotnych lub innych form pomocy i opieki niezbędnych do życia w środowisku rodzinnym lub społecznym.
Środowiskowe domu samopomocy przeznaczone są dla osób, które nie wymagają leczenia szpitalnego bądź stałej opieki stacjonarnej, mają natomiast trudności w samodzielnej egzystencji, lecz przy wsparciu uzyskują zdolność do poprawnego funkcjonowania.
W zależności od kategorii osób, dla których są przeznaczone dzielą się na następujące typy:
- typ A - dla osób przewlekle psychicznie chorych,
- typ B - dla osób z niepełnosprawnością intelektualną,
- typ C - dla osób wykazujących inne przewlekłe zaburzenia czynności psychicznych,
- typ D - dla osób ze spektrum autyzmu lub niepełno sprawnościami sprzężonymi.
Placówki te mogą obejmować wsparciem więcej niż jedna kategorię ww. osób.
Na podstawie art. 17 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie, w związku z art. 51c. ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej Wojewoda ustala średnią miesięczną wojewódzką kwotę dotacji na jednego uczestnika ośrodka wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi w województwie wielkopolskim.
